موسسه تاریخ و فرهنگ دیارکهن
عباس بارز(۱۳۹۰ ـ ۱۲۹۸)
به کوشش: محمد تقی سبکدل
عباس اسلامی متخلص به «بارز» در سال ۱۲۹۸ شمسی در منطقه ادب‌پرور اهر ارسباران آذربایجان‌شرقی دیده به جهان گشود. ایشان از سن ۱۸ سالگی به سرودن شعر پرداخت و اشعار روان و گران‌سنگ او دهن به دهن و سینه به سینه در ذهن و زبان مردم ماندگار شده است. او زبان گویای مردم در همه سال‌های عمرش بوده است و قلب او همیشه به عشق مردم و برای اعتلای کشورش ایران تپیده بود.
او شاعری مردمی، مسلمان، حماسه‌سرا، استکبارستیز، وطن‌دوست، آگاه و هوشمند و آشنا به وظایف شاعری و توانا در همه فنون و صنایع ادبی بود و این همه باید هم او را شهرت عالم‌گیر بخشد تا مهرش در دل‌ها جای دهد.
آثار استاد عباس بارز عبارت‌اند از: ائل دایاقینا سلام (منظومه‌ای است که به روش حیدربابایه سلام سروده شده است)، گل‌های رنگارنگ (مجموعه اشعار)، قیزل قوش (مجموعه اشعار) یاسلی ساوالان (مجموعه بزرگ اشعار) و مقالات. رحلت استاد عباس بارز در شب عید غدیر، پاکی ضمیر و صفای درونی این شاعر ستایشگرِعلی و آل علی و دلداده «محمد مصطفی» را متجلّی می‌سازد. جسم زار و نحیف شاعر آزاده سال‌های طولانی با درد عدالت‌خواهی و در اشتیاق عدالت علوی می‌سوخت و می‌ساخت تا اینکه پس از عمری پربرکت در شب عید غدیرخم (۲۴ آبان ۱۳۹۰) سر بر آستان جانان نهاد و خرقه تهی کرد و به دیار دوست شتافت.
آنا تورپاغی
| باسقین خیالینا دوشمه‌سین دوشمن هله‌ده اؤلمهیب ائل اوغلانلاری بابک‌لر بسلهن بو شانلی یوردون کسکین یاراقلی‌دیر قهرمانلاری***مُحکم داغلار کیمی دوشمن قارشیندا تاریخلر بویوجا دایانمشیق بیز دؤیوش مئیدانیندا آیاقدان باشا دوشمنین قانینا بویانمیشیق بیز |
***
بیزه سعادتدیر اؤلمک اؤلدورمک
مقدس تورپاقلی وطن یؤلوندا
اوشاقلی ـ بؤیوکلو ـ ائللی ـ طایفالی
وطنین گئیمیشیک کفن یولوندا
***
منه ائل حقّینه بیر سلاح وئرین
قؤیون منده گئدیم بوگون مئیدانا
وطن سرحدّینده اؤلنلر کیمی
ائلیمین یولوندا بویانیم قانا
(رحیم نیکبخت، ۱۳۸۷: ۶۱۹)
بیر عسگرین اوره‌ک سوزی
| نه قدرکی دنیا وار، خاطر جمع اول آی وطن قهرمانلار یوردونا، آیاق باسانماز دشمن***اورهیمین دیلیندن ائشیتمیشم بو سوزی اوره‌ک دئیه‌ن بو سوزه تانری شاهددیر اوزی وطن گوزتچی‌سینین گئجه‌لر یاتماز گوزی عسگر اولان یوخلاماز، ایگیت قارداش یاتماسن خاطر جمع اُول آی وطن |
***
ازل گوندن سنیله وار منیم بیر پیمانیم
او پیمانین اولونجه ضامنی‌دور وجدانیم
اولوم اولسون، اولماسین سنسیز منیم بیر آنیم
سن اولماسان نئیله‌ره‌م بو وارلیغی اوندا من
خاطر جمع اُول آی وطن
***
ائل شاعری «بارزین» ویردی اولوب جان وطن
مرد اوغللار بسلهن دوغدوغو ائلخان وطن
کونلومون جان سؤگیسی جان سنه قربان وطن
سنده مندن ال چکسن، اَل چکمه‌ره‌م من سندن
خاطر جمع اُول آی وطن
(رحیم نیکبخت، ۱۳۸۷: ۶۲۰)
