موسسه تاریخ و فرهنگ دیارکهن
عباس رسولی
( ـ ۱۳۱۷)
حاج‌میرزا عباس رسولی متخلص به «رسولی» فرزند حبیب‌اله یکی از روحانیّون تبریز می‌باشد. وی به سال ۱۳۱۷ در یکی از قراء ارسباران دیده به جهان گشود ولی تحصیلات و اغلب نشو و نمای او در تبریز شده است. عباس رسولی در ادبیات فارسی و عربی مطالعات خوبی دارد. وی متجاوز از ۳۰ سال است که شعر می‌سراید و اغلب آنها اشعار مذهبی است. آقای رسولی هوش و حافظه خوبی دارد.
او در سرودن انواع شعر طبع‌آزمائی کرده و در ساختن مادّه تاریخ نیز که یکی از فنون مشکل شعر است دستی قوی دارد. وی بیشتر از ۲۰ سال است که با استاد نظمی تبریزی غزل‌سرای معروف معاصر مؤانست و مجالست دارد و اغلب رموز و دقایق شعر را از این استاد فراگرفته است و اکنون خود نیز در هنر ظریف شعر فردی بصیر و صاحب‌نظر می‌باشد.
ایران، سرزمین شرزه شیران
| ای خاک پاک ایران، وی مهد شرزه شیران دیری است سرفرازی، از همّت دلیران چون جان و دل ترا من بسیار دوست دارم زیرا که حُبّ میهن، باشد دلیل ایمان هر گوشه‌ای ز خاکت باشد سرای ملّت ما را چه فرق دارد، تبریز با خراسان؟ نام هنرورانت، مشهور در جهان است کز کارهای ایشان عقل است مات و حیران دانشوران نامی، آورده سر از این خاک فخر است هر یکیشان، بر خاک پاک ایران بَس خاطرات تلخ و شیرین به یاد داری وز سرگذشت شاهان، داری خبر فراوان از دشمنان نکردی، پَروا و باک هرگز هر چند داغداری، از حمله مغولان صد سال گر «رسولی» وَصف تو باز گوید هرگز یکی نباشد، در وَصفت از هزاران |
