عباس بارز(1390 ـ 1298)

به کوشش: محمد تقی سبکدل

عباس اسلامي متخلص به «بارز» در سال 1298 شمسي در منطقه ادب‌پرور اهر ارسباران آذربايجان‌شرقي ديده به جهان گشود. ايشان از سن 18 سالگي به سرودن شعر پرداخت و اشعار روان و گران‌سنگ او دهن به دهن و سينه به سينه در ذهن و زبان مردم ماندگار شده است. او زبان گوياي مردم در همة سال‌هاي عمرش بوده است و قلب او هميشه به عشق مردم و براي اعتلاي كشورش ايران تپيده بود.

او شاعري مردمي، مسلمان، حماسه‌سرا، استكبارستيز، وطن‌دوست، آگاه و هوشمند و آشنا به وظايف شاعري و توانا در همة فنون و صنايع ادبي بود و اين همه بايد هم او را شهرت عالم‌گير بخشد تا مهرش در دل‌ها جاي دهد.

آثار استاد عباس بارز عبارت‌اند از: ائل داياقينا سلام (منظومه‌اي است كه به روش حيدربابايه سلام سروده شده است)، گل‌هاي رنگارنگ (مجموعه اشعار)، قيزل قوش (مجموعه اشعار) ياسلي ساوالان (مجموعه بزرگ اشعار) و مقالات. رحلت استاد عباس بارز در شب عيد غدير، پاكي ضمير و صفاي دروني اين شاعر ستايشگرِعلي و آل علي و دلداده‌ «محمد مصطفي» را متجلّي مي‌سازد. جسم زار و نحيف شاعر آزاده سال‌هاي طولاني با درد عدالت‌خواهي و در اشتياق عدالت علوي مي‌سوخت و مي‌ساخت تا اينكه پس از عمري پربركت در شب عيد غديرخم (24 آبان 1390) سر بر آستان جانان نهاد و خرقه تهي كرد و به ديار دوست شتافت.

آنا تورپاغي

باسقين خيالينا دوشمه‌سين دوشمن هله‌ده اؤلمةيب ائل اوغلانلاري بابك‌لر بسلةن بو شانلي يوردون كسكين ياراقلي‌دير قهرمانلاري***مُحكم داغلار كيمي دوشمن قارشيندا تاريخلر بويوجا دايانمشيق بيز دؤيوش مئيدانيندا آياقدان باشا دوشمنين قانينا بويانميشيق بيز

***

بيزه سعادتدیر اؤلمك اؤلدورمك
مقدس تورپاقلي وطن يؤلوندا
اوشاقلي ـ بؤيوكلو ـ ائللي ـ طايفالي
وطنين گئيميشيك كفن يولوندا

***

منه ائل حقّينه بير سلاح وئرين
قؤيون منده گئديم بوگون مئيدانا
وطن سرحدّينده اؤلنلر كيمي
ائليمين يولوندا بويانيم قانا

(رحيم نيكبخت، 1387: 619)

بير عسگرين اوره‌ك سوزی

نه قدركي دنيا وار، خاطر جمع اول آي وطن قهرمانلار يوردونا، آياق باسانماز دشمن***اورةيمين ديليندن ائشيتميشم بو سوزي اوره‌ك دئيه‌ن بو سوزه تانري شاهددير اوزي وطن گوزتچي‌سينين گئجه‌لر ياتماز گوزي عسگر اولان يوخلاماز، ايگيت قارداش ياتماسن خاطر جمع اُول آي وطن

***

ازل گوندن سنيله وار منيم بير پيمانيم
او پيمانين اولونجه ضامني‌دور وجدانيم
اولوم اولسون، اولماسين سنسيز منيم بير آنيم
سن اولماسان نئيله‌ره‌م بو وارليغي اوندا من
خاطر جمع اُول آي وطن

***

ائل شاعري «بارزين» ويردي اولوب جان وطن
مرد اوغللار بسلةن دوغدوغو ائلخان وطن
كونلومون جان سؤگيسي جان سنه قربان وطن
سنده مندن ال چكسن، اَل چكمه‌ره‌م من سندن
خاطر جمع اُول آي وطن

(رحيم نيكبخت، 1387: 620)