سخنرانی دکتر محمد جعفر محمدزاده در همایش ملی اصل ۱۵ قانون اساسی

زبان فرهنگی اقوام ایرانی  فارسی است.

 دکتر محمد جعفر محمدزاده مدیر رادیو ایران در همایش ملی اصل ۱۵ قانون اساسی، راهبردها و برداشت­ ها  به تبین جایگاه زبان فارسی در میان اقوام ایرانی پرداخت.

 به گزارش دبیرخانه علمی همایش ملی «اصل ۱۵ قانون اساسی،راهبردها و برداشت ها»  این همایش با همکاری موسسه تاریخ و فرهنگ دیار کهن، دانشگاه علامه طباطبایی و کمیسیون فرهنگ و هنر کانون وکلای دادگستری مرکز، در تاریخ ۹۷/۱۱/۲۹ و در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی برگزارگردید،  دکتر محمدجعفر محمدزاده استاد دانشگاه مذاهب اسلام،فارس، نویسنده و پژوهشگر حوزه فرهنگ ورسانه، معاون اسبق امور ارتباطی و اطلاع رسانی وزارت ارشاد  ومدیر رادیوسراسری ایران) به سخنرانی حول این محور پرداختند.

ایشان ضمن اشاره به اینکه وضع زبانی، نژادی و فرهنگی حاکم بر کشور ایران پدیده ای منحصر به فرد بوده و نمونه­ آن به دشواری در دنیای معاصر یافت می شود، مطالبی در خصوص اقوام ایرانی و زبان فرهنگی فارسی ایراد نمودند که گزیده ای از این سخنان به شرح ذیل می باشد :

« پیشینه تمدنی زبان فارسی ۲۵۰۰ الی ۳۰۰۰ سال و پیشینه مکتوب آن ۱۲۰۰ سال می باشد و شناخت تکامل فرهنگی ایران در طول هزاران سال مستلزم شناخت عوامل و موجبات این دیرپایی می باشد، تا عوامل این دیرپایی شناخته نشوند نمی توان زبان فارسی و روند تکاملی آن را شناخت. زبان مهمترین مولفه تمدن های پایدار جهان بوده و زبان فارسی بیش از ۱۰۰۰ سال است که در ایران نسل به نسل و عصر به عصر روند تکاملی خود را طی کرده است.ایران کشوری است که تنوع زبانی و لهجه های گوناگون دارد و در بررسی ها و پژوهش های دقیق واقف به عمل خواهد آمد که زبان های محلی به مثابه ابزاری جدایی ناپذیر و قوام بخش زبان فارسی هستند و نه در موقعیت تقابل با آن؛ در بررسی های مردم شناسی و در حوزه جغرافیای سیاسی مشخص می شود که ایران کشوری کثیر الاقوام بوده و با هیچکدام از کشورهای کثیر الاقوام قابل مقایسه نمی باشد.

معاون  پیشین وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی  در ادامه افزود: علاوه بر ضرورت توجه به حفظ صورت ملفوظ زبان فارسی که بقا، تمامیت ارضی و انسجام ملی ایران به آن وابسته است ضرورت حفظ صورت مکتوب زبان نیز یک موضوع مهم و قابل توجه است، امروزه مردم کشور تاجیکستان به واسطه از دست دادن صورت مکتوب زبان از پیشینه تاریخ این کشور قادر به خواندن اشعار رودکی که مربوط به همان منطقه است نمی باشند، بنابراین در کنار حفظ زبان حفظ خط نیز مهم می باشد.

این پژوهشگر حوزه فرهنگ و رسانه در ادامه گفت: ساختار کشور های کثیرالاقوام به سه دسته با ساختار طبیعی، ساختار مصنوعی یا سیاسی و ساختار نیمه مصنوعی یا نیمه سیاسی تقسیم می شوند که ایران در هیچکدام از این دسته ها طبقه بندی نمی شود، چرا که زبان های محلی ایرانی به غیر از فارسی به دلیل نداشتن پشتوانه نوشتاری و عدم وجود جنبه هنجاری و پذیرش عمومی در صورت الگو پذیری از این گروه ها از بین خواهند رفت.

فارس را باید در حال حاضر مترادف با ایرانی بدانیم نه به معنای یک قوم بلکه به معنای حاملین زبان معیار، یعنی کسانی که زبان محلی ندارند یا مکتوباتشان را با زبان محلی ننوشته و یا قادر به این کار نبوده اند.اکثر نویسندگان و شعرا که دارای گویش های مختلف بودند به دلیل ظرفیت زبان فارسی و به جهت حفظ آثارشان، به زبان فارسی نوشته اند. زبان فارسی یک زبان فراگیر بوده و باعث شده است که سایر زبان های ایرانی به عرصه نوشتاری نرسند یا احساس نیاز ننمایند.

آقای محمد زاده بیانات خود را بدین شرح به پایان رسانیدند :« امروزه شرایط زبان فارسی در ورای مرزهای ایران به گونه ای است که می توان به ظرفیت و قلمرو فرهنگی کشور افزود و مسائل مهم موجود در خاور میانه را با آن حل نمود»