بعد از فرستادن نامه مهم شهيد ثقةالاسلام به مرحوم آيتاللـه آخوند خراساني، مراجع و علماي نجف با پيگيري اين مسئله تلگرافي آتشين به محمدعليشاه مخابره ميكنند و رونوشت آن را به رئيس انجمن، ميرزا محمدتقي ميفرستند.
در اين تلگراف علماي نجف طي مطالبي پندآميز، نگراني خود را از حوادث به وجود آمده اعلام كردند و برای همدردي با مشروطهخواهان با محمدعليشاه اتمام حجت كردند.
به گزيدهاي از اين تلگراف بلندبالا و مهم اشاره ميكنيم:
«… با آنكه ميدانستيم تمام مفاسد حادثه از تحريكات دولت و دولتيان خائن است باز محض حفظ مراتب اغماض نموديم و از نصح و خيرخواهي خودداري نكرديم تا آنچه را كه از او حذر داشتيم واقع شد و رشته اتحاد دولت و ملت به يكباره گسيخت و خائنين دين و دولت خبث باطن را ظاهر ساختند، باز به موجب وظيفة شرعيه در مقام اصلاح كوشيدم تا بلكه رشته گسيخته را دوباره متصل سازيم ولي هنوز مركب تلگرافات همراهي و مساعدت دولت نخشكيد، تلگرافي كه تمام الفاظ بيمعني و سراپا مخالف با قواعد مسلماني بود رسيد.
… آيا براي احدي از مسلمين مخفي است كه از بدو سلطنت سلسله قاجاريه چه صدمات فوقالطاقه بر مسلمين وارد آمد و چقدر از ممالك شيعه از حسن كفايت ايشان به دست كفار افتاد، قفقاز و شروانات و بلاد تركمان از ايران مجزي شد و شيعيان غالب اين بلاد با كمال ذلت در دست كفار اسير شدند و از استفاضه روحاني مذهب محروم ماندند، دو ثلث تمام از ايران رفت و اين يك ثلث باقي مانده را هم به انحاء مختلفه زمامش را به دست اجانب دادند، گاهي مبالغ هنگفت قرض كرده و در ممالك كفر خرج كردند و مملكت شيعه را به رهن كفار دادند. گاهي به دادن منحوسه، ثروت شيعيان را به مشركين سپردند و مسلمين را محتاج آنها ساختند….».